Liefde half om half
“Mijn vrouw is een mooi boek, maar ik heb het al uit…”, schamperde cabaretier Wim Sonneveld. En wat dan? Weg ermee? Scheiden? Een andere vrouw/man trouwen? Nog eens allemaal opnieuw? Weer tot over de oren verliefd en daarna… zoals de vorige keer: afglijden naar de gelatenheid? Uitgekeken, uitgelezen? Nee toch! Een goed boek gooien we toch ook niet weg, herlezen we later misschien wel eens. Wel eens goed rondkijken, want er is zoveel moois te zien, maar ondertussen houden wat we hebben. En we zijn niet zo kieskeurig meer. Als het lijf nieuw en het geleuter maar oppervlakkig is. Onbekend terrein. Het jachtinstinct borrelt in het bloed, het verleidingsritueel spant in je vingers, het jeugdig verlangen glinstert in je ogen. Die gevaarlijke, heerlijk speelse spanning! Na zo’n nacht van weer achttien zijn en consumeren van de verboden vrucht, voel je thuis het schrijnen van de wroeging, het schuren van de schuld. Verbergen, verzwijgen en vergeten, tot je niets meer voelt, ledere keer is de pijn minder en er is nooit iets gebeurd!
Zo denken de echtparen uit ‘Liefde half om half’ erover. Dat is hun pragmatische filosofie, waarmee ze hun ‘relatie’ in stand houden. Eigenlijk leeft ieder haar/zijn eigen leven, naast elkaar. Ze hebben de sleur binnen laten sijpelen en in plaats van die te bevechten, zoeken ze de frisse hartstocht buiten de deur en wordt de «liefde» gedeeld : half om half. De capitulatie voor het kartonnen decor van hun huwelijk hebben ze aanvaard en voor de buitenwereld oogt het onberispelijk. Relationele problemen, zielige toestanden, versleten smoesjes en doorzichtig bochtenwerk… jawel, maar vooral herkenbaar en grappig!
Het verhaal
Frans , Bob en Wim werken in hetzelfde bedrijf. Frans’ echtgenote Nelly en Bob hebben een heimelijke idylle. De bal gaat aan het rollen als de respectievelijke partners er achter komen dat de tortelduifjes geen zinnige verklaring kunnen geven voor hun uithuizigheid op woensdag avond- en nacht.
Frans, de directeur, voelt zich geroepen de “zaak” uit te spitten, alsof hij Morse zelf was. De baas baseert zich echter iets te veel op vermoedens, waardoor ons derde echtpaar, Marie en Wim, tegen wil en dank met de matrimoniale golfslag meegesleurd wordt. Zo zijn zij de slachtoffers van zijn amateuristisch detectivewerk.
De mallemolen draait op volle toeren als het onsvhuldige paar uitgenodigd wordt op donderdagavond bij Frans en Nelly en op vrijdagavond bij Trees en Bob.
Toneelmatig vloeien de twee tijdstippen en de twee huiskamers tot één geheel samen.
Let dus goed op, kies een leuk paardje op de carrousel en draai met de personages mee om je met hun ridicule schijnbewegingen te vermaken.
Speeldata
Vrijdag 30 maart, zaterdag 31 maart en zondag 1 april 2001.
Vrijdag 6 april, zaterdag 7 april en zondag 8 april 2001
Zondag 15 april en maandag 16 april 2001.
In het Parochiaal Centrum te Balgerhoeke (Eeklo)
Auteur | Alan Ayckbourn |
Regisseur | Chris Blondeel |
Personages | |
Nelly | Lieve Claeys |
Frans | Norbert De Coster |
Trees | Myriam Dothée |
Bob | Lieven Blondeel |
Marie | Cindy Van Der Vennet |
Wim | Rafaël De Saeger |